مقایسه اثربخشی بوسپیرون و متیل فنیدیت در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی

Authors

مهین اسلامی شهربابکی

mahin eslamishahr babaki رزیتا داوری آشتیانی

rosita davari ashtiani behavioral sciences research center, emam hossein hospital, shahid madani, ave., tehran, iran, ir. fax: +9821-77551023تهران، خیابان شهید مدنی، بیمارستان امام حسین (ع). دورنگار: 77551023-021 کتایون رازجویان

katayoon razjooyan همایون امینی

homayoon amini

abstract

هدف: بررسی اثربخشی و عوارض جانبی بوسپیرون در مقایسه با متیل فنیدیت در کنترل نشانه های کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی (adhd). روش: 32 کودک 12- 6 ساله مبتلا به adhd مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها مقیاس ارزیابی adhd (adhd-rs) فرم پدر و مادر و آموزگار برای هر دو گروه به کار برده شد. عوارض دارویی بر پایه فهرست عوارض جانبی این دو دارو بررسی شد. دوز دارو برای بیماران در گروه بوسپیرون mg/kg/day 5/0 و در گروه متیل فنیدیت mg/kg/day 1- 3/0 بود. داده ها به کمک آزمون های آماری t جفت شده، تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیر ی های مکرر، آزمون t مستقل و آزمون خی دو تحلیل شدند. یافته ها: در پایان شش هفته، هر دو گروه نسبت به پیش از آغاز بررسی، در نمره کلی adhd-rs و زیرمقیاس های بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری کاهش معنی دار (001/0=p) نشان دادند، ولی مقایسه دوگروه در نمره کلی adhd-rs پدر و مادر (77/0=p) و آموزگار (23/0=p) تفاوتی نشان نداد. دو گروه در زیرمقیاس بی توجهی تفاوت داشتند، به طوری که متیل فنیدیت بر بوسپیرون برتری داشت. عوارض جانبی بوسپیرون کمتر از متیل فنیدیت بود. نتیجه گیری: بوسپیرون نیمرخ عوارض جانبی مطلوبی دارد و باعث بهبود محسوس در علایم adhd می شود. این یافته های اولیه در مورد اثربخشی بوسپیرون در کودکان مبتلا به adhd به بررسی های بیشتری نیاز دارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه تأثیر متیل ‌فنیدیت و بوپروپیون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، کم توجهی

زمینه و هدف: اختلال بیش‌فعالی، کم‌توجهی (ADHD) جزو شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان می‌باشد. متیل فنیدیت شایع‌ترین داروی مورد استفاده دراین اختلال است. با توجه به عوارض داروهای محرک و احتمال سوء مصرف آنها،اثر بوپروپیون در درمان این اختلال در بزرگسالان تأیید شده است؛ ولی تأثیر آن در کودکان چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان تأثیر بوپروپیون در مقایسه با م...

full text

مقایسه متیل فنیدیت و رباکستین در درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ کم توجهی

سابقه وهدف: اختلال بیش فعالی/کم توجهی (ADHD) یک بیماری شایع در کودکان و نوجوانان سنین مدرسه می باشد که درمان انتخابی آن محرک ها هستند. با این وجود، عده ای از بیماران به درمان با محرکها پاسخ نداده یا دچار عوارض جانبی غیرقابل تحمل می شوند. با توجه به این مشکلات یافتن درمان های مؤثر جایگزین مورد نیاز می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر و میزان تحمل رباکستین و متیل فنیدیت، در کودکان و نوجوانان ...

full text

مقایسه تأثیر جمعی ممانتین و متیل فنیدیت با متیل فنیدیت به تنهایی در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- کم توجهی

زمینه وهدف: اختلال بیش فعالی- کم توجهی یک اختلال شایع روانپزشکی در کودکان می­باشد و تشخیص و درمان به موقع این اختلال اهمیت به سزایی در کنترل علایم و پیشگیری مشکلات بعدی کودکان دارد. این مطالعه اثر تجویز ترکیبی ممانتین و متیل فنیدیت در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- کم توجهی را بررسی میکند.  روش ...

full text

مقایسه تأثیر متیل فنیدیت و بوپروپیون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، کم توجهی

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی، کم توجهی (adhd) جزو شایع ترین اختلالات روان پزشکی کودکان و نوجوانان می باشد. متیل فنیدیت شایع ترین داروی مورد استفاده دراین اختلال است. با توجه به عوارض داروهای محرک و احتمال سوء مصرف آنها،اثر بوپروپیون در درمان این اختلال در بزرگسالان تأیید شده است؛ ولی تأثیر آن در کودکان چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان تأثیر بوپروپیون در مقایسه با م...

full text

مقایسه اثربخشی داروی دولوکستین با متیل فنیدیت در درمان اختلال بیش فعالی کم توجهی کودکان

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی کم توجهی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی دوران کودکی است. اتوموکستین و داروهای محرک خط اول درمان این اختلال می باشند. اما این داروها در ۲۵% مبتلایان به دلیل عدم تأثیر و یا بروز عوارض جانبی قابل استفاده نمی باشند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تأثیر متیل فنیدیت (دارویی از دسته محرک ها) و دولوکستین (داروی مهار کننده بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین) در درمان کودکان دا...

full text

بررسی اثر درمانی متیل فنیدیت با یا بدون رفتاردرمانی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و بی توجهی

Background at least 5% of school-aged children. Boys are more commonly affected. Besides imposing large expenses on society health care system, ADHD may influence occupational, social and educational aspects of child's life, thus, establishing an appropriate therapy is of utmost importance . Materials and methods experiment (receiving methylphenidate) and control (methylphenidate and behavioral...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران

جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۲۲۳-۲۳۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023